Boy บอย เด็กผู้ชาย
Book บุ๊ค หนังสือ
Table เทเบิ้ล โต๊ะ
Pronoun คือ คำสรรพนาม ได้แก่คำที่ใช้แทนชื่อนาม แทนการเรียกคำนามนั้นซ้ำๆ เช่น
I ไอ ฉัน
You ยู เธอ
He ฮี เขา (ผู้ชาย)
She ชี หล่อน, เขา (ผู้หญิง)
It อิท มัน (สิ่งของ)
Verb คือ คำกริยา ได้แก่คำที่ใช้แสดงอาการ ท่าทาง หรือสภาวะต่างๆที่มีอยู่ เช่น
Walk วอคฺท เดิน
Eat อีท กิน
Have แฮฟ มี
Adverb คือ กริยาวิเศษณ์หรือคำวิเศษณ์ ได้แก่คำที่ทำหน้าที่ขยายคำกริยาในประโยคให้ได้ใจความ
สมบูรณ์ขึ้น หรือช่วยขยายคำคุณศัพท์ เช่น
Slowly สโลว์ลี่ อย่างช้าๆ
Tomorrow ทูมอร์โรว์ พรุ่งนี้
Adjective คือ คำที่ใช้ขยายหรืออธิบายลักษณะเพื่อบอกคุณสมบัติของคำนาม หรือคำสรรพนามว่าเป็น
อย่างไร เช่น
Beautiful บิวตี้ฟูล สวย
Short ชอร์ท เตี้ย,สั้น
Preposition คือ คำเชื่อมคำนาม หรือคำสรรพนามให้เข้ากับคำอื่นๆ เพื่อแสดงความสัมพันธ์ระหว่างคำ
นั้นกับคำอื่นๆในประโยค
Before บีฟอร์ ก่อน
Between บีทฺวีน ระหว่าง
Conjunction คือ คำสันธาน (คำเชือม) ได้แก่คำที่ใช้เชื่อมคำหรือกลุ่มคำเข้าด้วยกัน เช่น
And แอนดฺ และ
Or ออร์ หรือ
So โซ ดังนั้น
Interjection คือ คำอุทาน ได้แก่คำที่พูดด้วยอารมณ์ฉับพลันทันใด เป็นการแสดงอาการดีใจหรือตกใจ
เช่น
Oh! my god โอว มาย กอด โอ้ พระเจ้า
Wow! ว้าว โอ้โห
นี่คือหัวใจของภาษาอังกฤษที่เราควรรูจักกันนะคะไว้วันหลังจะนำความรู้ดีดีไว้เจอกันอีกนะค๊ะ^^
by...arpaporn
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น